Ze slaapt. In haar eigen bed.
Ik waak. Vanuit mijn eigen bed.
Op de achtergrond luister ik naar haar muziek. De muziek die haar laat slapen en mij slaperig maakt. Lieve plingel deuntje komen zachtjes onze kamer binnen zweven en ik verwonder mij over hoelang het duurt voordat de muziek op is.
Toch waak ik. En luister ik of ik haar hoor. Maar het enige wat klinkt is haar muziek.
Haar lieve zachte slaperige deuntjes.
Muziek van ver…
~Lou~
Het is donker en ik luister naar haar.
Met het kleine beetje licht dat de opladers en stekkerdozen geven kan ik net niet naar haar kijken. Dus ik luister.
Ik luister naar haar ademen. Het zachte snurken vanachter haar speen. Het draaien en woelen. Het net niet wakker worden want vermoeidheid wint. Even zuchten en het dichter tegen mij aankruipen. Bij elke beweging luister ik. Naar haar en haar alleen.
Af en toe buig ik iets naar voren en raak ik zacht met mijn neus haar hoofd. Dan snuffel ik even. Haar geur, alleen van haar. Dat samen met het luisteren geeft rust.
Dus blijf ik doodstil liggen op een enkel snuffetje na en ben ik dankbaar met een hart vol liefde voor het meisje dat naast mij ligt.
Mijn dochter…
Lou ❤ 